Η διαφορά μεταξύ του αισθητήρα οξυγόνου αζώτου (Αισθητήρας Nox) και του αισθητήρα οξυγόνου

Τόσο το άζωτο όσο καιαισθητήρες οξυγόνουδιαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην παρακολούθηση των εκπομπών καυσαερίων του οχήματος και στη βελτιστοποίηση της απόδοσης του κινητήρα, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.

Πρώτον, από λειτουργική άποψη, ο αισθητήρας οξυγόνου παρακολουθεί κυρίως την περιεκτικότητα σε οξυγόνο στα καυσαέρια του κινητήρα για να διευκολύνει τον ακριβή έλεγχο του ψεκασμού καυσίμου, επιτυγχάνοντας έτσι μια βέλτιστη αναλογία αέρα-καυσίμου που βελτιώνει την απόδοση καυσίμου και ελαχιστοποιεί τις εκπομπές ρύπων. Αντίθετα, ο αισθητήρας οξειδίου του αζώτου ανιχνεύει συγκεκριμένα τα επίπεδα οξειδίου του αζώτου στα καυσαέρια. Δεδομένου ότι τα οξείδια του αζώτου είναι επιζήμιοι περιβαλλοντικοί ρύποι, η αυστηρή ρύθμιση των εκπομπών τους είναι ζωτικής σημασίας για την οικολογική διατήρηση.

Δεύτερον, όσον αφορά τις αρχές λειτουργίας τους, ο αισθητήρας οξυγόνου παράγει ένα ηλεκτρικό σήμα μετρώντας τις διακυμάνσεις στη συγκέντρωση οξυγόνου στα καυσαέρια, το οποίο στη συνέχεια μεταδίδεται στη μονάδα ελέγχου κινητήρα. Αντίθετα, ο αισθητήρας οξειδίου του αζώτου χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία χημικής ανίχνευσης για την ακριβή ποσοτικοποίηση των συγκεντρώσεων οξειδίου του αζώτου και μεταδίδει αυτά τα δεδομένα στο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου του οχήματος για την εφαρμογή των απαραίτητων μέτρων με στόχο τη μείωση αυτών των επιβλαβών εκπομπών.

Επιπλέον, όσον αφορά τα σενάρια εφαρμογής,αισθητήρες οξυγόνουχρησιμοποιούνται εκτενώς σε διάφορους τύπους οχημάτων καυσίμων και αποτελούν κρίσιμο στοιχείο των σύγχρονων συστημάτων διαχείρισης κινητήρα. Οι αισθητήρες οξειδίου του αζώτου βρίσκονται κυρίως σε πετρελαιοκίνητα οχήματα και σε επιλεγμένα βενζινοκίνητα μοντέλα υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμένα με εξελιγμένα συστήματα μετεπεξεργασίας καυσαερίων σχεδιασμένα να συμμορφώνονται με πιο αυστηρά πρότυπα εκπομπών ρύπων.